Allemachtig prachtig achtentachtig...

Foto gemaakt vanaf de 88ste verdieping van de Jinmaotoren. Best een eng ding, vooral ook omdat als je eenmaal boven bent je door een soort koker in de lobby van het Hyatthotel kunt kijken dat 30 verdiepingen lager ligt. Zelfs hier in Shanghai, toch een bruisende, internationale stad, ontkwamen we niet aan de fotosessies met Chinese families. We zullen al die aandacht nog gaan missen, als we weer in Nederland zijn.
Jacqueline

Meisje, Franse Concessie, Shanghai

Rokende man, Kunming

Shanghai, uitzicht op het zakelijk district Pudong

Shanghai. Wie heeft er suggesties voor een bijschrift?

Op de Bund!

Op de Bund van Shanghai. Op de ene oever van de rivier heb je klassieke Europese gebouwen uit de 'roaring twenties' en aan de andere kant van het water zie je gloednieuwe wolkenkrabbers die behoren tot de hoogste van Azie. 's Avonds wandelen er tienduizenden mensen over de boulevard en ook in de winkelstraten erachter is het tot laat in de avond druk.
Vandaag de Franse wijk verkend en op een terrasje koffie gedronken met een Nederlands stel dat in China de fabrieken inspecteerde waar de kleding wordt gemaakt voor hun winkel(s?) in NL. Vanmiddag Shanghai museum (historisch) bezocht en met name veel mooie beelden gezien. Gelukkig zijn niet alle oudheden tijdens de Culturele Revolutie aan puin geslagen.
Jacqueline

Nu intekenen!

Liefhebbers van nep Rolexen opgelet! Van de douane mogen wij er maximaal twaalf invoeren. Op elke, lees elke straathoek worden ze aangeboden. En alleen aan mij, ik zie er kennelijk uit als een nephorloge kopend type.

Kees

Stokje gebroken

We zijn in Shanghai! Wat een stad zeg! Al die wolkenkrabbers met neonreclame, overal drukte, winkels, verkeer en dat bij 35 graden. Een bruisende stad. Vanavond onze beste Chinese maaltijd ooit gegeten in een lawaaierig restaurant waar voortdurend een rij wachtenden staat. Hannah probeerde met stokjes een puntje gebakken maispannenkoek te 'snijden' en prompt brak het in stukken...
Jacqueline

Park Kunming

Deze foto heeft Hannah van ons gemaakt. Rechts enorme bamboestammen en links lotus in de vijver. Morgen vliegen we naar Shanghai.
Jacquelinr

Bamboe-graffiti

Gezien in het park van Kunming. Gisteren in deze drukke stad aangekomen na een busrit van 5 uur. Daarna in een taxibusje gesprongen. De vrouw en de baby van de chauffeur moesten er eerst nog uit. Blijkbaar woont dit gezin min of meer in het busje. Ik zag een babydekentje en een babyjasje achterin het busje liggen.
Zodra hij klanten heeft, moeten zij er uit, wat een leven!
Jacqueline

Vreugdevuren in Dali

Een nogal slechte foto van het fakkelfeest

Versierde stellages

Knetterend einde verblijf Dali

Ons driedaags verblijf in Dali is vanavond knetterend afgesloten. Ik had de afgelopen dagen wel overal bundels hout gezien maar ik dacht dat het brandhout was. Vanavond werden die bundels in de stad opgericht en versierd met papier, appeltjes, wierrook, pepers, nepgeld en allerlei kleurige vlaggetjes. Zodra het ging schemeren werden de stellages aangestoken. Maar veel leuker was dat jong en oud ook kleinere handfakkels had en daarmee renden ze achter elkaar aan. Bovendien hadden ze zakjes buskruid bij zich weermee ze elkaar maar ook alle voorbijgangers bekogelden. Al rennend met de fakkel gooiden ze een hand buskruid in het vuur en dat gaf een flinke vonkenregen. Mensen sprongen voortdurend opzij en soms moest je rennen om aan het vuur te ontkomen. Het leek wel een slagveld!
Op het plein werd het wel erg gevaarlijk toen een paar jongens met een soort gasflessen een enorme steekvlam veroorzaakten. Veel geveltjes en vooral daken in de oude stad zijn van hout! De politie nam meteen de gasflessen in beslag. Op de foto zie je de brandweer paraat staan.
Jacqueline

Op het paadje naar de ristvelden

Armoedig dorpje, maar wel met een basketbalveld!

Kees is het rijstveld

Niet alleen maar vriendelijke boeddha's hier

Dagje platteland

Na alle hectiek van gisteren vandaag een rustig dagje op het platteland. Om 9 uur werden we opgehaald en reden we naar de rijstvelden waar we een wandeling maakten naar een schattig dorpje vol gemene rothonden. Gelukkig liep een meisje uit het dorp met ons mee en zij wist ze op afstand te houden. Hier weer veel vrouwen in klederdracht die met manden op de rug op het land gingen werken. Vrouwen doen hier vaak het zware werk. Je ziet ze ook beton scheppen in de bouw en aan de weg werken.
Geweldig leuke markt bezocht (zie tuk-tuk foto van Kees).
Veel te veel gegeten in een lokaal restaurant en vervolgens in een ander klein dorp een volstrekt verlaten tempelcomplex bekeken. Het platteland oogt hier enorm groen en weelderig met rijstvelden, mais, zonnebloemen en allerlei soorten groente. Maar de huisjes zijn vaak erg eenvoudig, soms nog gemaakt van leem.
Jacqueline

Toek toek op de moslim markt in een Yi dorp

Nu de foto van de aalsscholver vissers

Aalsscholvers

Vanmiddag stond een (iets te) toeristische demonstratie van aalsscholver visserij op het programma. De getrainde aalsschovers duiken de vissen op en brengen ze terug op de visserssloepen.

Wij voeren met Chinese toeristen in een zestal bootjes het meer op om dit te bekijken, ons bootje werd geroeid door een tengere oude Chinees met ėén tand. 'Nin sjujou pangmang ma?' wist ik me van Chinese les te herinneren, 'heeft u hulp nodig?' Hij schoof ons twee peddels toe, en Sietse en ik roeiden mee. Nadat de gespierde vogels bij hun nek waren gegrepen en in het water gesligerd kwamen ze in een mum van tijd met grote vissen terug aan boord. Ik gebaarde naar onze Chinese roeier dat ik wel wat dichterbij wilde komen om mooie foto's te maken. Dat kon voor wat geld, en even later kon ik vissers en hun prachtige vogels vam dichtbij fotograferen.

Inmiddels waren de andere boten al terug naar de aanlegsteiger, en moesten we flink roeien. Met zijn fooi in het vooruitzicht liet het mannetje zich van zijn beste kant zien, en begon Chinese liedjes te zingen. Toen hij klaar was, klapte hij voor zichzelf. Nu moesten wij iets zingen, gebaarde hij. Al 'Berend Botje ging uit varen' zingend bereikten wij de aanlegplaats, waar de Chinese toeristen massaal hun camera's trokken om ons zo vast te leggen. Ga staan, gebaarde het mannetje naar ons, maar daar hadden we geen zin in. Hij wilde een tip van 100 yuan hebben, een beetje veel, maar ik was al te jolig om af te dingen.

Kees

de dag van de vervoersmiddelen

hallloo! Vandaag was de dag van de vervoersmiddelen. Na een stevig ontbijt vertrokken we met de lokale bus naar een dorpje. Halverwege stopte de bus en moesten we verder met een 'toek toek' een brommer met daarachter een klein karretje waar we met zn 4en in werden gepropt. We snapte wel waarom de bus niet verder reed.. We gingen over een modderige hobbelige weg! We moesten ons goed in evenwicht houden anders vielen we om! We kwamen in een schattig dorpje. We hebben een paar huisjes aan een binnenplaats bezocht waar schattige bejaarden woonden en kookten. Vervolgens bezochten we een grote markt waar we een chinese muziek dvd kochten.. We aten op de plaatselijke markt. Daarna gingen we met een taxi naar een meer. Met een bootje gingen we het meer op en daar was een andere boot met vogels zoals je op de foto ziet. Deze man gooide de vogels in het water en die gingen dan vis vangen! Dat was wel bijzonder om te zien. Toen gingen we met een paardenkoets(!) naar de bushalte. Alleen de bus kwam in de file fe staan, en wij ongeduldige mensen, stapten dus gewoon midden op de wef uit. Maar toen zagen we een bord 'DaLi city 15km'. Dus wij rondlopen en een andere vieze oude bus aangehouden. Toen die op eind bestemming dali city was bleek dat, dat een hele andere stas was! Een man uit de bus heeft ons toen met zijn mini vrachtwagen naar de goede plek gebracht en zijn we rustig naar het hotel gelopen.
X Hannah

Oude dame in Xizhou

Zij heeft Mao zien komen en gaan!

Nog meer Tibetanen uit Litang

Nog een terugblik op het Tibetaans festival in Litang

Drie Tibetaanse monniken met zonnekleppen

Straatbeeld met man in kofferbak van auto

Nee, ik weet ook niet waarom:)

Het lijkt wel vakantie!

Hannah heeft een sprinkhaan van bamboe gekocht.

Dali

We zijn in Dali; wat een wereld van verschil! We logeren in Jim's Tibetan Hotel, dat wordt gerund door Jim, een ruige Tibetaan met lang haar. Hij huisvest al meer dan 25 buitenlanders en dan vooral Nederlanders omdat hij samenwerkt met Henriette, een Nederlandse vrouw die hier in Dali woont. Het is hier ruim (er is zelfs een tuin), schoon en erg gezellig. Je kunt hier 's avonds gewoon een wijntje drinken en in de oude stad zijn volop terrasjes. Kortom: het lijkt wel vakantie!
Natuurlijk zijn hier ook veel toeristen, vooral Chinese groepen. Maar de stad is toch wat authentieker en minder hectisch dan in Lijiang. We hebben diverse uitstapjes in de regio geboekt bij Jim (lekker makkelijk, hoeven we het zelf niet te regelen) maar Jim komt net vertellen dat de auto stuk is dus we moeten morgen toch nog zelf aan de bak.
Jacqueline

Nog eentje uit Litang.

Deze foto heeft Hannah gemaakt. De vrouw draagt een mondkapje zoals heel veel mensen hier, jong en oud, modern en traditioneel gekleed.

Sinaasappelsap

Hier hebben we vanochtend ontbeten. Hetzelfde restaurant als gisteravond en we kregen ook precies dezelfde menukaart met rijst, vlees- en visgerechten. We namen Naxibrood (bladerdeeg met een zoete of hartige vulling). Koffie was niet voorradig maar we konden wel een kan 'frozen orange juice' bestellen. Het brood kwam zo maar we moesten erg lang wachten op het koude sinaasappelsap waar we juist zo'n zin in hadden. Op een gegeven moment verscheen de kan met vier glaasjes. Ik pakte de kan beet om in te schenken en verbrandde bijna mijn vingers, zo heet was het glas. Kees nam voorzichtig een slokje: het smaakte naar mais. Best lekker eigenlijk, warm, zoet maissap. Kees bleef maar nieuwe glaasjes inschenken maar dat kan ook te maken hebben met de Jack Daniels-sticker op de glazen kan...
Jacqueline
Overigens: mijn excuses voor de vele tik- en spelfouten op het blog. Erg lastig corrigeren op een iphone en als het er eenmaal staat kan ik het niet meer veranderen.

Lijiang

Kees en de kids bij de TLG.

Groeten uit Volendam!

Gisteren via de Tiger Leaping Gorge (foto) van Zhongdian naar Lijiang gereden. Is maar 200 km maar we hebben er toch bijna een dag over gedaan. Deze chauffeur is geen Su die overal langs scheurde. We zagen het landschap steeds tropischer worden, alhoewel we hier ook nog op 2500 meter zitten.
Lijiang is de stad van de Naxi die weer een heel andere manier van bouwen hebben dan de Tibetanen. Toen hier in 1996 een grote aardbeving was stortten de moderne gebouwen in maar bleven de eeuwenoude houten huizen van de Naxi trots overeind. Lijiang staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco vanwege de vele traditionele huizen die goed bewaard zijn gebleven. De oude stad is een wirwar van smalle straatjes langs kanalen waarover bruggetjes zijn gebouwd. s' Avonds worden de straatjes verlicht door rode lampionnen. Klinkt heel schattig en dat is het ook maar Lijiang wordt jaarlijks bezocht door 6 miljoen Chinese toeristen en daardoor raakt de stad volledig verstopt. In alle huizen zitten souvenirwinkeltjes, eettentjes en hotels. Vandaar het Volendamgevoel. Gisteren nog wel heel lekker gegeten. Weer heel andere lokale specialiteiten geproefd waaronder gestoomde maisbroodjes. Onze eetlust is weer helemaal terug!
Ons hotel zag er op het eerste gezicht heel aardig uit. Gebouwd rondom een binnenplaats in een Naxihuis. Eenmaal op de kamer bleek de wc-bril van de kids gebroken, er hing ook nog een druipende vieze lap aan een spijker, de gordijnrail kwam naar beneden, de deur kon niet dicht en er zat schimmel op alle muren. Sietse stond te douchen, hoorde opeens een harde knal en had vervolgens alleen nog maar koud water.
Blijkbaar is dit hotel, met diverse terrassen en stenen trapjes buitenom een toeristentrekpleister van jewelste want de ene tourgroep na de andere denderde over de smalle trapjes terwijl wij ons met onze zware tassen erlangs probeerden te wurmen.
Maar de bedden sliepen prima!
Jacqueline

Ondanks de fikse regenbui gisternacht hield het dak het toch.

Uitzicht vanaf ons dakterras in Zhongdian.

De gouden daken van het Gamden-Sumpteling gompa, Shangri-La

Vandaag af en toe dreigende luchten. Rustig aan gedaan, lekker Tibetaans gegeten: yak burgers, yak biefstuk, momo's en andere broodjes.

Landschap met de Yangtze

Hieronder de rood gekleurde Yangtze rivier, waarlangs we gisteren in een dollemansrit langs scheurden, met piepende banden in elke bocht. Op de vucht voor de politie, net de familie von Trapp...

Sechuan Tibetaans landschap, 21 juli

Ge Sang Garden Inn

Dit is ons guesthouse in Zhongdian. Ik had al vanuit Nederland voor 2 nachten geboekt maar we zijn nu natuurlijk een dag eerder gearriveerd. Onderweg had ik ze al gebeld en toen we op de parkeerplaats aankwamen stond de eigenaar al op ons te wachten. Het guesthouse ligt in de oude stad en dat is helemaal autovrij dus we moesten te voet verder. De bagage bergop sjouwen valt niet mee. We zitten hier op ruim 3000 meter hoogte en dat voel je. Gelukkig had de eigenaar nog een paar vrienden opgetrommeld en met vereende krachten kregen we alles boven. Kees is met Hannah en Sietse nog frites gaan eten; ze hadden zo'n zin in westers voedsel. De laatste dagen hebben ze nauwelijks iets gegeten. Dat komt ook door de hoogte. We sliepen op ruim 4000 meter en onderweg reden op over passen van 5000 meter, dan gaat je eetlust er echt wel aan. Je kunt hier ook overal flessen zuurstof kopen alsof het flesjes cola zijn.
Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. Vanmorgen reed Su ons nog naar een bijzonder mooi maar ook bijzonder druk bezocht Tibetaans klooster en aansluitend gingen we naar het Napameer maar dat bleek drooggevallen. Daarna hebben we afscheid van hem genomen; hij moet dat hele eind naar Chengdu over die slechte wegen weer terugrijden. Dat kost hem zeker 3 dagen.
Geluncht op pizza en spaghetti en de eerste koffie sinds een week gedronken. Heerlijk!
De kids gingen daarna lezen en internetten in het guesthouse terwijl Kees en ik het vervoer voor morgen regelden. We hebben een auto met chauffeur gehuurd die ons morgen eerst naar een bijzondere kloof (Tiger Leaping Gorge) brengt en vervolgens naar de plaats Lijiang doorrijdt waar we 1 of 2 nachten blijven. Volgens een Nederlands koppel dat we vandaag ontmoetten is Lijiang ontzettend druk dus misschien willen we na 1 nacht al doorreizen naar het wat rustigere Dali.
Vanmiddag nog wat door de gezellige straatjes van Zhongdian geslenterd en gebedsvlaggetjes gekocht.
Jacqueline

Tibetaanse monniken in het klooster van Litang, tijdens het festival de 19e juli

Andere kant

Maar dit is de andere kant van de binnenplaats.

Guesthouse

Zo ziet ons Tibetaanse guesthouse er best aardig uit...

Zoveel schattige kindertjes hier, je kunt er een Novib-kalender mee vullen.

Kees en Su voor de niet meer zo schone jeep.

Nog een gezellig fotootje van de familie.

Shangrila!

De dag begon vandaag rustig. Om half 9 reden we weg richting Xiangcheng waar Su kon tanken. Ook het prachtige klooster van de stad bezocht (zie foto) en vervolgens weer verder gereden door het fenomenale berglandschap. Onderweg zagen we vele yaks met hier en daar een nomadentent en natuurlijk weer veel pittoreske Tibetaanse dorpjes. Voor Su was het opletten geblazen want er loopt hier van alles op de weg: varkens, ezels, paardjes, honden, koeien en yaks natuurlijk. Rond half 5 kwamen we in het plaatsje aan waar we zouden overnachten. Het lag in een schitterende vallei en hier en daar waren er nog mensen op het land aan het werk. Helaas was er vlak voor het plaatsje een politiepost en weer moesten we onze paspoorten tonen. Op een gegeven moment stonden er wel 14 agenten om ons heen, blij met een verzetje. Een gaf ons een voor een een hand en zei steeds 'thank you'. Het werd een vrolijke boel en we mochten door maar het was voor ons verboden om in het plaatsje logeren. Toen stonden we voor de keus: doorrijden naar het eindpunt Zhongdian (Shangrila) of ergens onderweg nog een hotel zoeken. Dat laatste hebben we geprobeerd maar het 'hotel' dat we bekeken was zo stinkend smerig dat we liever doorreden. Dat werd nog een pittige tocht, deels in het donker over onverlichte en soms zeer slechte wegen. Su wist nog een politiecontrole te omzeilen, onder luid gejuich van de kinderen. Toen we uiteindelijk de lichtjes van Zhongdian in de verte zagen was dat voor ons echt een Shangrila!
We zitten nu in de provincie Yunnan waar we vrij mogen reizen. Sterker nog: de stad is vergeven van de toeristen!
Jacqueline

Prachtige bergen onderweg.

Mannen met hoeden.

Kees fotografeert een afgelegen kloostee.